Σκυλιά στη θάλασσα και νόμοι... πιο μπέρδεμα δεν γίνεται!!

Η νομική σύγχυση που καλύπτει την υπόθεση «ζώα στην παραλία» προσφέρει πολλές δυνατότητες υποκειμενικής ερμηνείας.

Συνήθως είμαι αισιόδοξος. Συνήθως πιστεύω πως όσα γράφουμε εδώ διαφωτίζουν κάπως τις σκιές της ασυναρτησίας που προκύπτει από το χάος των νόμων και των διατάξεων, εκείνων που οριοθετούν -υποτίθεται- τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των φιλόζωων. Αυτήν τη φορά όμως θα πρέπει να είμαι ειλικρινής. Τα όσα ακολουθούν είναι πιθανό να σας μπερδέψουν περισσότερο απ’ ό,τι θα σας διευκολύνουν.

Επιτρέπεται η παρουσία των σκύλων στις παραλίες;
Ο νόμος 4235/2014 (Α’32) για τα ζώα συντροφιάς αναφέρει σαφώς ότι επιτρέπεται η παρουσία τους οπουδήποτε, αρκεί να είναι ελεγχόμενα από τον συνοδό τους, να κυκλοφορούν με λουρί και να υπάρχει διαθέσιμο το βιβλιάριο υγείας τους (ή το διαβατήριο) για κάθε ενδεχόμενο έλεγχο από τα αρμόδια διοικητικά όργανα.

Πέρα από αυτό όμως, ο Γενικός Κανονισμός Λιμένος Λαυρίου (άρθρο 230) και η εγκύκλιος Μ.Φ. 2119.4/3/0616-06-2006 προβλέπουν ότι στις θάλασσες «απαγορεύεται η κυκλοφορία των ζώων καθώς και το λούσιμο (sic) αυτών σε χώρους λουομένων».

Και ποιοι είναι αυτοί οι περίφημοι «χώροι λουομένων»; Ο κανονισμός συνεχίζει: «Η ύπαρξη λουομένων σε μια θαλάσσια περιοχή αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για το χαρακτηρισμό αυτής της περιοχής ως χώρου λουομένων».

Άρα, αν πάτε σε μια παραλία και δεν υπάρχει ψυχή, μπορείτε να κάνετε μπάνιο μαζί με το σκύλο σας. Αν όμως εμφανιστεί ένας άλλος «λουόμενος» και δυσανασχετήσει, είστε υποχρεωμένος να μαζέψετε το ζώο σας.

Απλό; Ούτε κατά διάνοια. Και να γιατί:

Ποιος έχει την αρμοδιότητα να βεβαιώσει την παράβαση, αν κάνω το σφάλμα να βάλω το σκύλο μου στη θάλασσα, ακόμη και όταν κάποιοι διαμαρτύρονται;
Μια γυναίκα, το 2000, αρνήθηκε να απομακρύνει το σκύλο της από την παραλία σε μια τοποθεσία του Σουνίου και κάποιος λουόμενος άσκησε εναντίον της αγωγή αποζημίωσης για «προσβολή της προσωπικότητάς του». Η υπόθεση εκδικάστηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών και η εναγόμενη αθωώθηκε, καθώς ο δικαστής αποφάσισε ότι «οι παραλίες ανήκουν στη δικαιοδοσία των Αστυνομικών και όχι των Λιμενικών Αρχών», σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, του νομικού διατάγματος 444/1970. Έτσι, σύμφωνα με το δικαστήριο, το Λιμενικό δεν είχε αρμοδιότητα να βεβαιώσει παράβαση, επειδή «η επιβολή αστυνομικών πράξεων -όπως είναι η επιβολή προστίμου- υφίσταται ως αρμοδιότητα του Λιμενικού στους λιμένες, στις χερσαίες ζώνες και τις παραλίες ΜΟΝΟΝ όταν εκεί διενεργούνται εργασίες συναφείς με τη λειτουργία των λιμένων και όχι σε οποιαδήποτε άλλη παραλία. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, αρμόδια είναι μόνον η κατά τόπους Αστυνομική Αρχή».

Αυτό σημαίνει ότι πρόστιμο μπορεί να επιβάλλει μόνον η Αστυνομία (και η ∆ημοτική εφόσον υπάρχει) και αν σε κάποιον τόπο δεν υπάρχει καμία από τις δύο αυτές υπηρεσίες, τότε μόνον επιλαμβάνεται του ζητήματος το Λιμενικό.

Όμως, η απόφαση αυτή αναιρέθηκε τελικά από τον Άρειο Πάγο (ναι, ο ενάγων έφτασε μέχρι εκεί…) δύο χρόνια αργότερα!

Άρα, καλά τα λέει το Λιμενικό. Έχει δικαίωμα και υποχρέωση να κόβει πρόστιμα σε όσους βάζουν τα σκυλιά τους στη θάλασσα και δεν τα απομακρύνουν από την παραλία όταν κάποιος λουόμενος το απαιτεί επίμονα. Σωστά;

Περίπου. Κι αυτό γιατί πάντοτε οι νόμοι υπερισχύουν των εγκυκλίων. Ο νόμος 4235/2014 λέει ότι τα σκυλιά μπορούν να παρευρίσκονται σε οποιονδήποτε κοινόχρηστο χώρο, αρκεί να ισχύουν οι προϋποθέσεις που αναφέρουμε πιο πάνω και η διαβόητη εγκύκλιος 2119 καθίσταται ανενεργός, αφού καλύπτεται από την υπερισχύουσα νομοθεσία.

Άρα το πρόβλημα δεν είναι τα σκυλιά στην παραλία, αλλά τα σκυλιά μέσα στη θάλασσα. Όπου, γενικώς, αν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι τριγύρω, απαγορεύονται. Σωστά;

Σχεδόν. Λύσαμε το ζήτημα της παρουσίας του σκύλου στην παραλία. Και ξέρουμε πλέον ότι, ακόμη κι αν το αστυνομικό ή λιμενικό όργανο σας κόψει πρόστιμο, μπορεί μέχρι και να διωχθεί για παράβαση καθήκοντος. Και εσείς, αν προσφύγετε στα διοικητικά δικαστήρια, μπορείτε να ακυρώσετε το πρόστιμο (αρκεί να είστε διατεθειμένος να ανηφορίσετε τον νομικό Γολγοθά μέχρι το Συμβούλιο της Επικρατείας). Για τη θάλασσα όμως υπάρχει μία ακόμη επιπλοκή. Αν «χώρος λουομένων» θεωρείται οποιαδήποτε παραλία όπου κολυμπάει έστω και ένας άνθρωπος -εκτός από εσάς-, τότε όλες οι παραλίες είναι δυνάμει «χώροι λουομένων». Οι δικαστές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών όμως, στην περίπτωση της γυναίκας που περιγράψαμε πιο πάνω, έκριναν ότι στις «μη οργανωμένες παραλίες» μπορεί να απολαμβάνει ο καθένας το μπάνιο του με το σκυλί του, ακόμη και αν εμφανιστούν άλλοι κολυμβητές. Και ποιες είναι αυτές οι περίφημες «οργανωμένες παραλίες», σύμφωνα με τους δικαστές; Μόνον εκείνες που διαθέτουν «λουτρικές εγκαταστάσεις». Ντουσιέρες, αποδυτήρια, ναυαγοσώστη, κάποια μορφή οργάνωσης. Αυτή η απόφαση -μια αληθινά πρωτοποριακή, συσταλτική ερμηνεία του παρωχημένου Γενικού Κανονισμού Λιμένων, που καταρτίστηκε το 1978- κατέπεσε επίσης στον Άρειο Πάγο. Ο οποίος γνωμοδότησε ότι, τελικά, παραλίες λουομένων και χώροι άβατοι για τα σκυλιά είναι όλες οι παραλίες όπου παρατηρείται «δραστηριότητα λουομένων». Πιο ασαφής ερμηνεία από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας μας δεν γίνεται…

Τελικά, τι ισχύει; Μπερδευτήκαμε.
Ο περίπατος στην παραλία μάλλον επιτρέπεται γενικώς, αρκεί ο σκύλος σας να συνοδεύεται και να έχει μαζί του το βιβλιάριο υγείας. Μπάνιο σε απομακρυσμένες παραλίες μπορείτε να τον κάνετε, αρκεί να μην παραπονεθεί κάποιος λουόμενος ότι «του προσβάλλετε την προσωπικότητα», οπότε πρέπει να τον απομακρύνετε. Όσο για τη βεβαίωση της παράβασης, απ’ ό,τι φαίνεται, αρμόδιο όργανο για τη στεριά είναι η Αστυνομία και για τη θάλασσα το Λιμενικό.

Όμως, καθώς στον νομικό μας πολιτισμό δεν ισχύει απαρέγκλιτα το δεδικασμένο, δεν αποκλείεται, στην επόμενη εμπλοκή του νόμου σε παρόμοια υπόθεση, κάποιος ανώτατος δικαστής να αποφανθεί ότι μια παραλία στην άκρη του Θεού είναι εντέλει κατάλληλος τόπος για να κολυμπήσει και το σκυλί σας. Μη βιαστείτε να χαρείτε. Κι αυτή θα είναι μια μοναδική περίπτωση δικαστικής απόφασης, τουλάχιστον μέχρι να πιέσουμε για έναν σαφή νόμο που να επιτρέπει τα σκυλιά στη θάλασσα, αν όλοι σέβονται την κοινή λογική: τα σκυλιά να μην ενοχλούν, να μην τρομοκρατούν τους άλλους τριγύρω και τα αφεντικά τους να αποδεχτούν το αναπόδραστο: ότι μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ακόμα πως η θάλασσα μπορεί να μολυνθεί ανεπανόρθωτα από την παρουσία τους!

Ψυχραιμία, καλά μπάνια και καλό καλοκαίρι!

[Πηγή]

Περισσότερα

Ποιο αντιπαρασιτικό Spot On να διαλέξω για το ζωάκι μου;

Δεν κάνουν όλες οι αμπούλες την ίδια δουλειά. Για να σας βοηθήσουμε συγκεντρώσαμε όσα σκευάσματα κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά σε έναν συγκριτικό πίνακα.

Κυκλοφορούν στο εμπόριο δεκάδες προϊόντα Spot On για την προστασία των τετράποδων. Με τι κριτήρια να διαλέξω για το σκύλο και τη γάτα μου;

1. Συχνότητα Εφαρμογής
Η προτεινόμενη χρήση όλων των προϊόντων Spot On είναι μηνιαία.

2. Αγαπάει το νερό;
Σε κάποια σκευάσματα αναγράφεται ότι η αποτελεσματικότητα μειώνεται αν το ζώο βραχεί, οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του μήνα (δηλαδή αφού παρέλθουν οι πρώτες 2-3 μέρες μετά τη χρήση). Σε περίπτωση που το ζώο κολυμπά μπορείτε να ενισχύσετε κάθε δεκαπενθήμερο τη δράση του προϊόντος ψεκάζοντας στα ευαίσθητα σημεία (ανάμεσα στα δάχτυλα, στις μασχάλες, στην κοιλιά, πίσω από τα αυτιά) με σπρέι που περιέχει την ίδια δραστική ουσία.

3. Άλλο σκύλος κι άλλο γάτα
Σίγουρα τα δυο ζώα δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες προστασίας στη χώρα μας. Η γάτα είναι πιο επιρρεπής στους ψύλλους αλλά σπανιότατα κινδυνεύει από τσιμπούρια (κρότωνες) ενώ ο σκύλος απειλείται κυρίως από τσιμπούρια και σκνίπες.
Προσοχή, κάποια προϊόντα που προορίζονται για τους σκύλους είναι απαγορευτικά για τη χρήση σε γάτες επειδή περιέχουν την ουσία Permethrin.

4. Γατάκια ή κουτάβια;
Η χρήση των προϊόντων Spot On θα πρέπει να αποφεύγεται σε πολύ νεαρά ζώα (συνήθως κάτω των δυο μηνών). Χρησιμοποιείστε σπρέι, φροντίζοντας να βρέξετε πολύ καλά όλο το σώμα και αποφεύγοντας την περιοχή των ματιών.

5. Θέμα μεγέθους
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Έχουν παρατηρηθεί αρκετά προβλήματα υγείας από τη χρήση προϊόντων Spot On σε μικρόσωμες φυλές (όπως Shih Tzu, Bichon Frise, Chihuahua, Yorkshire Terrier & Maltese), γεγονός που αποδίδεται πιθανώς στη δοσολογία. Για τον λόγο αυτό:

• Σε ενήλικα σκυλιά που ζυγίζουν λιγότερο από 1 κιλό ή σε γάτες που ζυγίζουν λιγότερο από 900 γραμμάρια αποφύγετε τη χρήση Spot On. Προτιμήστε τη χρήση σπρέι.
• Όταν το βάρος του ζώου σας βρίσκεται κοντά στο κατώτατο όριο χρήσης που προτείνει η συσκευασία προτιμήστε την αμπούλα που προορίζεται για την προηγούμενη κατηγορία βάρους. Π.χ. αν ο σκύλος σας ζυγίζει 21 kg προτιμήστε την αμπούλα που προτείνεται για την γκάμα βάρους από 10 -20 kg αντί αυτής που προορίζεται για ζώα βάρους 20-40 kg.

6. Βλαβερό για μένα;
Δυστυχώς, προς το παρόν, κανένα από τα φαρμακευτικά αντιπαρασιτικά που δρουν αποτελεσματικά κατά των τσιμπουριών δεν φαίνεται να είναι απολύτως ασφαλές για εμάς.

Στις ανθρώπινες παρενέργειες από επαφή με αντιπαρασιτικές ουσίες αναφέρονται τοπικά δερματικά προβλήματα (ερεθισμός, κνησμός) και ζαλάδες. Για αυτό:

• Όταν εφαρμόζετε οποιοδήποτε φαρμακευτικό σκεύασμα στα ζώα σας συστήνεται να φοράτε γάντια και ο χώρος να είναι καλά αεριζόμενος.
• Εάν έχετε τοποθετήσει Spot On στα ζώα σας συστήνεται να πλένετε τα χέρια σας, κάθε φορά, αφού τα χαϊδέψετε. Τι γίνεται τότε αν κάθεστε παρέα στον καναπέ ή αν κοιμάστε μαζί τους στο ίδιο κρεβάτι;

Σημείωση: Μια φορά αποφάσισα να αλλάξω μάρκα σκευάσματος (και δραστική ουσία) στους σκύλους μου (σημειωτέον, κοιμούνται μαζί μου στο κρεβάτι). Ολόκληρο τον επόμενο μήνα είχα σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Μπορεί να έτυχε, αφού στις αναφερόμενες παρενέργειες για εμάς δεν περιλαμβάνεται άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα ή άλλα αναπνευστικά προβλήματα. Παρόλα αυτά, θα σας σύστηνα να παρακολουθείτε στενά ζώα και εαυτούς όποτε αλλάζετε τύπο σκευάσματος.

7. Με κριτήριο το κόστος
Οι τιμές των προϊόντων παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις. Ο κύριος λόγος είναι ότι μετά το πέρας ισχύος της πατέντας μπορεί μια άλλη φαρμακοβιομηχανία, να παραγάγει νόμιμα ακριβώς το ίδιο φάρμακο (αντίγραφο ή γενόσημο).

8. Ο κτηνίατρος ξέρει καλύτερα
Τα αντιπαρασιτικά είναι φαρμακευτικά σκευάσματα και θα πρέπει να τα παίρνουμε στα σοβαρά. Όταν έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία για την καταλληλότητα ή τον τρόπο εφαρμογής οποιουδήποτε προϊόντος συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο.

Δεν κάνουν όλα τα σκευάσματα την ίδια δουλειά. Για να σας βοηθήσουμε συγκεντρώσαμε αυτά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά σε έναν συγκριτικό πίνακα.

[Πηγή]

Περισσότερα

Η ώρα του φαγητού είναι καλή ευκαιρία για εκπαίδευση

Κόλπα στο τάισμα που θα κάνουν το σκύλο μας πιο υπάκουο, συνεργάσιμο και πολύ πιο χαρούμενο.

Το κυνήγι παραμένει μια συμπεριφορά έντονα χαραγμένη στο ένστικτο όλων των σκύλων και εμφανίζεται, για παράδειγμα, όταν κυνηγούν άλλα ζώα, αυτοκίνητα ή ποδήλατα. Είναι μάλιστα άμεσα συνδεδεμένο με την επιβίωσή τους: φαγητό ίσον ζωή. Τόσο απλά. Έτσι, η ώρα του ταΐσματος είναι μια ευκαιρία για να επιβληθούμε με θετικό τρόπο στα σκυλιά μας.

Παρατηρώντας στη φύση τη συμπεριφορά των προγόνων τους, των λύκων, μπορούμε να αντλήσουμε χρήσιμες πληροφορίες, καθώς οι βασικές για το είδος ανάγκες και συμπεριφορές παραμένουν παρόμοιες. Όταν το θήραμα φτάσει στην αγέλη, μοιράζεται με μια «τελετουργία» που ορίζει ο αρχηγός. Πρώτα θα φάνε τα κουτάβια (ώστε να διασφαλιστεί το μέλλον της αγέλης), ακολουθεί ο αρχηγός και μετά οι υπόλοιποι.

Τι σημαίνει αυτό για τα σκυλιά μας; Ότι το φαγητό του πρέπει να έχει παρόμοια αξία, όση έχει το θήραμα για το λύκο, έτσι ώστε να αισθανθεί πιο κοντά στη φύση και στα ένστικτά του. Όσο πιο κοντά νιώθει στη φύση του, τόσο πιο ισορροπημένος σκύλος είναι.

Πώς θα αυξήσετε την αξία του φαγητού
1. Πρέπει να αισθανθεί ότι το κέρδισε.
2. Να τρώει μετά τον αρχηγό (δηλαδή μετά από εσάς).
3. Να έχει περιορισμένο χρόνο στη διάθεσή του για να το φάει.

Ο βασικότερος κανόνας είναι ο πρώτος. Φροντίζουμε να δίνουμε καθημερινά την ευκαιρία στο σκύλο μας να κερδίζει το φαγητό του, είτε πρόκειται για το κυρίως γεύμα είτε για λιχουδιές. Και πάντα να τον ανταμείβουμε όταν υπάρχει λόγος – για παράδειγμα, η καλή του συμπεριφορά ή μια εντολή άψογα εκτελεσμένη.

Η «τελετουργία» του φαγητού
Για να αυξηθεί η αξία του φαγητού στα μάτια του, σας προτείνουμε να ακολουθείτε καθημερινά τον παρακάτω τρόπο ταΐσματος:

α) Εάν συμπίπτουν οι ώρες μας
Αφού τελειώσουμε το δικό μας γεύμα, ταΐζουμε το σκύλο (1 ή 2 φορές την ημέρα). Θα του ετοιμάσουμε το πιάτο πάντα ψηλά στον πάγκο της κουζίνας, ζητώντας του συγχρόνως να καθίσει και να περιμένει. Θα ανακατέψουμε το φαγητό μέσα στο πιάτο με τα χέρια μας, για να αφήσουμε την οσμή μας. Έπειτα θα πάμε στο χώρο όπου τρώει, θα του ζητήσουμε και πάλι να «καθίσει» και να «μείνει» και μόνο αφού ηρεμήσει θα του δώσουμε το φαγητό. Αφήνουμε το πιάτο κάτω για 20-30 λεπτά κάθε φορά και μετά το αποσύρουμε, ακόμα κι αν δεν έχει τελειώσει.

β) Εάν δεν συμπίπτουν οι ώρες του φαγητού μας
Θα του ετοιμάσουμε το πιατάκι με τον ίδιο τρόπο, θα τρώμε κάτι -ένα κουλούρι, λίγο τυράκι- επιδεικτικά μπροστά του (για να παριστάνουμε τον αρχηγό) πριν του ζητήσουμε να καθίσει και να σταθεί, και μόνο τότε θα τον ταΐσουμε. Και πάλι αφήνουμε κάτω το φαγητό για 20-30 λεπτά και μετά το παίρνουμε.

Τα λάθη που πρέπει να αποφύγουμε στο τάισμα
∆εν του έχουμε συνεχώς ένα γεμάτο μπολ στο πάτωμα, όπου θα μπορεί να πηγαίνει να τρώει κατά βούληση. Έτσι του δίνουμε αμέσως αρχηγικό ρόλο, διότι ελέγχει μόνος του το φαγητό του. Επιπλέον, το φαγητό χάνει την αξία του και ο σκύλος γίνεται πιο δύσκολος και εκλεκτικός.
∆εν του ρίχνουμε την τροφή στο πιατάκι όταν αυτό είναι στο πάτωμα.
∆εν τον ταΐζουμε με το χέρι – εκτός αν υπάρχει οδηγία γιατρού. Με αυτόν τον τρόπο μάς ελέγχει αντί να τον ελέγχουμε και χάνουμε το κύρος μας.
∆εν τον ταΐζουμε προτού φάμε. Οι αρχηγοί τρώνε πάντα πρώτοι.
∆εν του δίνουμε από το φαγητό μας. Έτσι θα τον κάνουμε «ζητιάνο», πράγμα αναξιοπρεπές για το σκύλο και εξαιρετικά ενοχλητικό για εμάς και τους επισκέπτες μας. Επίσης, του περνάμε το λανθασμένο μήνυμα ότι έχει δικαίωμα στο φαγητό μας – κανείς στην αγέλη δεν πρέπει να έχει δικαίωμα στο φαγητό του αρχηγού. Τέλος, με αυτή τη συνήθεια, του δίνουμε την ευκαιρία να μας ελέγξει και να μας «ρίξει» με τη συμπεριφορά του.

Έχει ήδη καταντήσει «ζητιάνος»;
Ευτυχώς, αυτή η συνήθεια σταματάει πολύ εύκολα. Αρκεί να μην τον ταΐζουμε την ώρα που τρώμε. Αν μας είναι δύσκολο να βλέπουμε αυτά τα «λυπημένα, μεγάλα στρογγυλά ματάκια», τότε απλώς απομακρύνουμε το σκύλο μέχρι να τελειώσουμε το φαγητό μας.

[Πηγή]

Περισσότερα

Σκυλιά με τα πιο μοναδικά σχέδια και χρώματα στο τρίχωμά τους

Αυτά τα καταπληκτικά σκυλιά έχουν τέτοια ασυνήθιστα χρώματα και σημάνσεις που θα σας μείνουν αξέχαστα.

[Πηγή]

Περισσότερα

Μικρά και καλότροπα. Είναι δυνατόν;

Η μεγάλη παρεξήγηση ότι τα μικρόσωμα σκυλιά είναι συνήθως νευρικά, «κακιασµένα» και κακότροπα πρέπει κάποτε να λυθεί. Όπως συµβαίνει σε κάθε θέμα συµπεριφοράς, τα πάντα ξεκινούν από την εκπαίδευσή τους.

Η Νεφέλη δεν θυµίζει σε τίποτα την εικόνα του µικρόσωµου, κακομαθημένου σκύλου που οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους. ∆εν χαλάει τον κόσμο, δεν πεισμώνει, δεν παθαίνει υστερία στη βόλτα και δεν είναι κακότροπη όταν πλησιάζει ανθρώπους ή άλλα ζώα. Και όµως, θα μπορούσε να είναι ο κανόνας.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας σοβαρότατης παρεξήγησης. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ότι όλα τα μικρόσωμα σκυλιά είναι «νευρικά», «κακιασµένα» ή «υστερικά»; Οµως, είναι έτσι πραγματικά; Μήπως τα μικρόσωμα σκυλιά έχουν πέσει θύμα του ίδιου τους του χαρακτηριστικού; Μήπως, λόγω του μικροσκοπικού μεγέθους τους, συγχωρούνται συμπεριφορές που σε έναν μεγαλόσωμο σκύλο θα χαρακτηρίζονταν απαράδεκτες; Μήπως η γλυκιά φατσούλα μετατρέπει κακές συνήθειες σε «χαριτωμένες» αταξίες; Μήπως τα αναλογικά μεγάλα, σαν μωρού, µάτια κάνουν τους πάντες να τα κακομαθαίνουν και να «μην μπορούν να τα µαλώσουν»;

Τα μικρόσωμα είναι πρωτίστως… σκυλιά! Είναι εξίσου εύστροφα και εκπαιδεύσιµα, εξαιρετικά σε αγώνες υπακοής και άλλα κυναθλήµατα και γενικά καθ’ όλα ικανά όσο κάθε μεγαλόσωμος συγγενής τους. Όσο κι αν ξεγελάει το μικροσκοπικό τους μέγεθος, ας μην ξεχνάµε ότι τα περισσότερα εξελίχθηκαν για να δουλεύουν σκληρά, ως πρώτης τάξεως κυνηγόσκυλα. Η εικόνα ενός φοβικού, µη ισορροπημένου σκύλου, ο οποίος τρέμει από φόβο στους ήχους του έξω κόσμου ή γαβγίζει και δαγκώνει στην άκρη του τεντωμένου λουριού του είναι εντελώς ασυμβίβαστη µε την καταγωγή τους, αλλά και τη συµπεριφορά ενός σωστά µεγαλωµένου σκύλου.

Όπως κάθε σκύλος, τα μικρόσωμα, πέραν της απεριόριστης στοργής, πρέπει να έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση και τα απαραίτητα όρια, καθημερινή σωματική και πνευματική άσκηση και το δικαίωμα να ζουν ως σκυλιά και όχι ως παιχνίδια ή καρικατούρες των μεγαλόσωμων σκύλων. Είναι δικαίωμά τους και υποχρέωσή µας να τους προσφέρουμε μια ζωή πραγματικά όπως τους αξίζει. Σκυλίσια!

Τα λάθη του ιδιοκτήτη
Πολλοί πιστεύουν ότι τα Γιόρκι είναι σκυλιά µε χαμηλή συγκέντρωση και εκπαιδευσιµότητα, κυρίως σε θέματα υπακοής και τουαλέτας. Η αλήθεια είναι ότι, λόγω μικρού μεγέθους, τους συμπεριφερόμαστε διαφορετικά:

• Δείχνουμε μεγαλύτερη ανεκτικότητα στη συµπεριφορά τους.
• ∆εν τους βάζουμε όρια.
• Θεωρούμε περιττή την εκπαίδευση.
• Δείχνουμε ασυνέπεια στο απαραίτητο καθημερινό πρόγραμμα.
• Οι βόλτες τους είναι μικρές ή ανύπαρκτες.
• ∆εν υπάρχει ωράριο στο τάισμα.

Αυτοί οι λόγοι αρκούν για να προκαλέσουν προβλήματα συµπεριφοράς, μεταξύ άλλων επίμονο γάβγισμα, πείσμα, νευρικότητα, πρόκληση ζημιών, προβλήματα στην τουαλέτα ή μαρκάρισμα εντός του σπιτιού.

Και όµως, αν του συμπεριφερθείτε σωστά, το Γιορκσάιρ σας θα γίνει ένας πρόθυμος και ικανός μαθητής µε υψηλή νοημοσύνη, που απολαμβάνει την πρόκληση της εκπαίδευσης και την ευκαιρία να ικανοποιήσει τον ιδιοκτήτη του.
[Πηγή]

Περισσότερα

Πώς πρέπει να αντιδράσετε αν γίνετε μάρτυρες κακοποίησης ή θανάτωσης ζώου

Θέλετε να σωθεί το ζώο και να τιμωρηθεί ο ένοχος; Με τη βοήθεια της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας (ΠΦΟ), σας παρουσιάζουμε έναν αναλυτικό οδηγό με όλα τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε.

Βλέπετε το σκύλο του γείτονα μόνιμα δεμένο με μισό μέτρο αλυσίδα στο μπαλκόνι; Βρήκατε νεκρά γατάκια στα σκουπίδια; Είδατε τη γειτόνισσα να ρίχνει φόλα στο παρκάκι της γειτονιάς; Μπροστά στα μάτια σας κάποιος γνωστός στο χωριό πυροβόλησε ένα αδέσποτο; Η κακοποίηση των ζώων έχει πολλές μορφές και κάποιες από αυτές μπορεί να μη γίνονται αμέσως αντιληπτές, ενώ άλλες μπορεί απλώς να οφείλονται σε άγνοια.

Η μόνη λύση για να εξαλειφθούν τα περιστατικά κακοποίησης, βασανισμού και θανάτωσης ζώων είναι η δική μας άμεση παρέμβαση και καταγγελία. Με τη βοήθεια της κ. Σοφίας Τζονίκη, γενικής γραμματέως της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας, σας παρουσιάζουμε έναν συνοπτικό πρακτικό οδηγό με τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε ανάλογα με την περίπτωση.

1. Δηλητηρίαση με φόλες

Α) Αδέσποτα ζώα

1. Μάθετε εάν δραστηριοποιείται φιλοζωική οργάνωση στην περιοχή και ενημερώστε την.
2. Ειδοποιήστε τα (τοπικά) ΜΜΕ και κάντε ανάρτηση στο διαδίκτυο προκειμένου να αποφύγουν τη συγκεκριμένη περιοχή όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες. Είναι σημαντικό να κατανοήσει ο κόσμος ότι οι φόλες δεν είναι επιβλαβείς μόνο για τα αδέσποτα, αλλά ελλοχεύουν και τεράστιοι κίνδυνο κυρίως για τα μικρά παιδιά.
3. Κάντε καταγγελία στο αστυνομικό τμήμα.

Τα όργανα της τάξης οφείλουν αμέσως:

• Να προχωρήσουν σε έρευνα (ακόμη και στην περίπτωση καταγγελίας κατ’ αγνώστων) πριν διαβιβάσουν τη δικογραφία στην Εισαγγελία.
• Να ενημερώσουν αμέσως τον δήμο και την Κτηνιατρική Υπηρεσία της περιοχής, προκειμένου να παραληφθούν τα νεκρά ζώα για υγειονομική ταφή ή αποτέφρωση.
• Να ζητήσουν τοξικολογική εξέταση, ώστε να εντοπιστεί το είδος της θανατηφόρου ουσίας και να περιληφθεί η έκθεση στο φάκελο της δικογραφίας.
• ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Στις περιπτώσεις φόλας σε δημόσιους χώρους, είναι σημαντικό να ειδοποιείτε πάντα την αστυνομία και τον δήμο, γιατί είναι δική τους ευθύνη να ενημερώσουν και να προστατεύσουν τους πολίτες, επισημαίνοντας την επικινδυνότητα μιας περιοχής.

Β) Ιδιόκτητο / ∆εσποζόμενο ζώο

1. Κάντε μήνυση στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής σας, έστω και κατ’ αγνώστου, ώστε να συνταχθεί δικογραφία.
2. Μην αμελήσετε να μεταφέρετε το ζώο στον κτηνίατρο για νεκροψία, προκειμένου να στείλει ιστούς για τοξικολογική ανάλυση. Τα ευρήματα αποτελούν πολύτιμα στοιχεία σε περίπτωση που η υπόθεση φτάσει στο δικαστήριο.

2. Παθητική κακοποίηση* / παραμέληση ζώου από τον ιδιοκτήτη

1. Τραβήξτε φωτογραφίες – βίντεο που να αποδεικνύουν την παραμέληση.
2. Ενημερώστε την τοπική φιλοζωική οργάνωση.
3. Κάντε καταγγελία στην Κτηνιατρική ∆ιεύθυνση της οικείας Περιφέρειας, αναφέροντας αναλυτικά και με σωστή ιεράρχηση τα όσα γνωρίζετε για την παράλειψη τήρησης των κανόνων ευζωίας και των υγειονομικών διατάξεων (ακαθαρσίες, έντονη δυσοσμία κ.λπ.). Μπορείτε να κάνετε την καταγγελία τηλεφωνικά ή με fax, φροντίστε, όμως, να ζητήσετε τον αριθμό πρωτοκόλλου. Ο αριθμός αυτός βεβαιώνει ότι καταγράφηκε το γεγονός και είναι απαραίτητος για κάθε μελλοντική επικοινωνία σχετικά με την καταγγελία, καθώς και για την παραλαβή του αντιγράφου της καταγγελίας σας.
4. Ειδοποιήστε τη ∆ημοτική Αστυνομία (όπου υπάρχει) ή τον Δήμο. Οφείλουν να επισκεφτούν το χώρο, να κάνουν έκθεση αυτοψίας και να επιβάλουν διοικητικό πρόστιμο ανάλογα με την παράβαση.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Αρχικά κάντε μια φιλική σύσταση στον ιδιοκτήτη. Μερικές φορές η παραμέληση είναι αποτέλεσμα άγνοιας. Ίσως είναι αποτέλεσμα και παροδικής δυσκολίας στη ζωή του. Ρωτήστε τον αν μπορείτε να τον βοηθήσετε για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης του ζώου. Προσπαθήστε να τον κάνετε να κατανοήσει τις υποχρεώσεις του και ενημερώστε τον για τις κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Μη γίνεστε απειλητικοί και επιθετικοί, γιατί οι περισσότεροι θα αντιδράσουν άσχημα. Ο στόχος είναι να βοηθήσετε το ζώο. Να είστε ήρεμοι και ψύχραιμοι.

Εάν ο ιδιοκτήτης δεν συμμορφωθεί:

• Πηγαίνετε στον εισαγγελέα (για την Αθήνα και την υπόλοιπη Αττική: κτίριο 16 στην παλιά Σχολή Ευελπίδων) και περιγράψτε όσο το δυνατόν πιο τεκμηριωμένα το περιστατικό στοιχειοθετώντας τη σοβαρότητά του με φωτογραφίες, βίντεο, άλλους μάρτυρες κ.λπ. Ανάλογα με τη σοβαρότητα του περιστατικού, ο εισαγγελέας θα δώσει σχετική παραγγελία στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής όπου υπάγεται το σπίτι του «ακατάλληλου» ιδιοκτήτη.
• Aν η καταγγελία αφορά σε περιοχή μακριά από την οποία μένετε, συντάξτε μια καταγγελτήρια επιστολή, καταγράφοντας όσο πιο αναλυτικά γίνεται το περιστατικό, επισυνάψτε τυχόν φωτογραφίες ή άλλα ντοκουμέντα και στείλτε την ταχυδρομικώς (ή με fax) στο τμήμα πρωτοκόλλου της Εισαγγελίας. Γράψτε στο κείμενο να επικοινωνήσουν μαζί σας μόλις παραλάβουν την επιστολή, ώστε να σας δώσουν τον αριθμό πρωτοκόλλου (ή πάρτε τους εσείς τηλέφωνο). Ανάλογα με τη σοβαρότητα του περιστατικού και τον κίνδυνο που διατρέχει το ζώο, το τμήμα πρωτοκόλλου προωθεί την καταγγελία στον εισαγγελέα για να επιληφθεί αμέσως. Η καταγγελία μπορεί να γίνει και ανώνυμα, αλλά φροντίστε να τη στοιχειοθετήσετε επαρκώς, αλλιώς υπάρχει πιθανότητα να καταλήξει στο αρχείο.

Ακριβώς τα ίδια βήματα ακολουθείτε στην περίπτωση που το ζώο εγκαταλείφθηκε ή ξεχάστηκε σε κλειστό σπίτι ή κτίριο. Επειδή υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κινδυνεύει άμεσα η ζωή του, λόγω έλλειψης νερού και φαγητού, μην καθυστερήσετε καθόλου.

* Τι είναι η παθητική κακοποίηση;

• Ελλιπής, κακή ή ακατάλληλη διατροφή
• Ελλιπής κτηνιατρική φροντίδα
• Κακές συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης του ζώου
• Ακατάλληλο κατάλυμα, εκτεθειμένο στα καιρικά φαινόμενα
• Το ζώο είναι συνέχεια δεμένο / βρίσκεται μόνιμα στο μπαλκόνι / στην ταράτσα
• ∆εν ασκείται, δεν βγαίνει βόλτα, δεν έχει χώρο να κινηθεί.

3. Εγκατάλειψη ζώου

• Ζητήστε βοήθεια από την τοπική φιλοζωική οργάνωση.
• Αν γνωρίζετε σε ποιον ανήκει το ζώο ή φέρει μικροτσίπ καταχωρισμένο στο όνομα του ιδιοκτήτη, πηγαίνετε στο αστυνομικό τμήμα και κάντε καταγγελία ζητώντας την αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη του ιδιοκτήτη για εγκατάλειψη και έκθεση σε κίνδυνο του κατοικιδίου του. ∆εν χρειάζεται να κάνετε μήνυση. Η καταγγελία σας αρκεί!

4. Kακοποίηση*/ βασανισμός / θανάτωση ζώων

Α) Ιδιόκτητο / δεσποζόμενο ζώο

1. Καλέστε αμέσως το 100. Υποχρεούται να παρέμβει αμέσως και σε συνεργασία με το αστυνομικό τμήμα της περιοχής όπου γίνεται η κακοποίηση να προχωρήσει σε δίωξη και σύλληψη του δράστη.
2. Αν το 100 αργεί, πηγαίνετε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα για να κάνετε καταγγελία, ζητώντας την αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη του δράστη. ∆εν χρειάζεται να κάνετε μήνυση. Θα πρέπει να έχετε κάποιο στοιχείο, όμως, που να οδηγεί στην ταυτοποίηση του δράστη (όνομα, διεύθυνση, αριθμό κυκλοφορίας Ι.Χ. κ.ά). Με την αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη ενεργοποιείται η διαδικασία του αυτοφώρου, εντός του οποίου ο δράστης οδηγείται στον εισαγγελέα. Αν παρέλθει η προθεσμία του αυτοφώρου, το δικαστήριο θα οριστεί για δύο ή τρία χρόνια αργότερα.
3. Εάν η αστυνομία θεωρήσει ότι δεν είναι δική της αρμοδιότητα, θα την παραπέμψετε στους νόμους 1197/81 και 4039/12 αλλά και στις εγκυκλίους του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προς τα αστυνομικά τμήματα σχετικά με την υποχρέωσή τους να ερευνούν κάθε καταγγελία κακοποίησης ζώου.
4. Εάν η αστυνομία αδυνατεί να ανταποκριθεί, είτε επειδή έχει άλλα επείγοντα περιστατικά και δεν προλαβαίνει είτε επειδή δεν έχει διαθέσιμο περιπολικό, πηγαίνετε κατευθείαν στον εισαγγελέα και ζητήστε να δώσει εντολή για την άμεση απομάκρυνση του ζώου και τη σύλληψη του δράστη.
5. Μόλις παραλάβει την εισαγγελική εντολή, το αστυνομικό τμήμα υποχρεούται να επέμβει αμέσως. Και εδώ θα πρέπει να πείσετε τον εισαγγελέα για τη σοβαρότητα του περιστατικού, παρουσιάζοντας όσο το δυνατόν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία (φωτογραφίες, βίντεο, ηχογράφηση, μάρτυρες κ.λπ.).

Β) Αδέσποτο ζώο - Άγνωστος δράστης

1. Όπως και παραπάνω, καλέστε αμέσως το 100, ώστε να συλληφθεί ο δράστης, ο οποίος με την αυτόφωρη διαδικασία θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα. Τονίστε τη σοβαρότητα του περιστατικού και τον άμεσο κίνδυνο που διατρέχει τόσο το ζώο, όσο και οι παρευρισκόμενοι από τη βάναυση συμπεριφορά του δράστη. Ενημερώστε τους ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να διαφύγει αν δεν παρέμβουν αμέσως.
2. Ενημερώστε το φιλοζωικό σωματείο της περιοχής.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Εάν γίνετε μάρτυρες περιστατικού κακοποίησης, προσπαθήστε να κινητοποιήσετε περαστικούς και γείτονες, ώστε να μη διαφύγει ο δράστης.
Πάντα να ειδοποιείτε και τον αρμόδιο δήμο, ο οποίος υποχρεούται να έχει πρόγραμμα περίθαλψης, ώστε να επέμβει και να περιθάλψει το ζώο και να στηρίξει την καταγγελία. Αν όλοι οι δημότες απευθύνονται για οτιδήποτε αφορά στα αδέσποτα ζώα της περιοχής τους στον αρμόδιο δήμο και όχι αποκλειστικά στους φιλόζωους εθελοντές και τα φιλοζωικά σωματεία, τότε ο δήμος θα αναγκαστεί να θεσπίσει τα προγράμματα περίθαλψης και προστασίας για τα αδέσποτα ζώα, ως οφείλει.
Σε περίπτωση που διαπιστώσετε ότι έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο φωτογραφία ή βίντεο με περιεχόμενο κακοποίησης ζώου, προωθήστε το link, περιγράφοντας το περιεχόμενό του στη ∆ίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στο ccu@cybercrimeunit.gov.gr, αλλά και στην Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία στο info@pfo.gr.

* Κακοποίηση θεωρείται μεταξύ άλλων: η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, η σύνθλιψη, ο ακρωτηριασμός (κόψιμο άκρων, αυτιών και ουράς), οι κυνομαχίες, η διακίνηση οπτικοακουστικού υλικού με πράξεις βίας εναντίον ζώων, συμπεριλαμβανομένης και της σεξουαλικής κακοποίησής τους.

5. Πεταμένα νεογέννητα στα σκουπίδια

Μόνο στην περίπτωση που πιάσετε κάποιον επ’ αυτοφώρω να τα πετάει ή γνωρίζετε ποιος το έκανε, μπορείτε να τον καταγγείλετε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, ζητώντας την αυτεπάγγελτη ποινική δίωξή του και επομένως τη σύλληψή του στο πλαίσιο του αυτοφώρου.

Δεν χρειάζεται να κάνετε μήνυση. Η καταγγελία σας αρκεί!


Αφαίρεση ζώου από τον ιδιοκτήτη σε περίπτωση κακοποίησης 

Ζητήστε βοήθεια από την τοπική φιλοζωική οργάνωση. Με εντολή του αρμόδιου εισαγγελέα αφαιρείται προσωρινά ή οριστικά το ζώο που κακοποιείται από τον ιδιοκτήτη και παραδίνεται σε έναν από τους παρακάτω ως μεσεγγυούχο:

• στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων του αρμόδιου δήμου (εάν υπάρχει)
• σε ενδιαφερόμενο φιλοζωικό σωματείο
• σε ενδιαφερόμενο ιδιώτη.

Αν η μεταχείριση του ζώου είναι ιδιαίτερα βάναυση ή αποτρόπαια, η αφαίρεση μπορεί να είναι οριστική, ενώ ο εισαγγελέας μπορεί επίσης να απαγορεύσει στον ιδιοκτήτη την απόκτηση άλλου ζώου.


Πώς να «πιάσει τόπο» η καταγγελία σας

Η Σοφία Τζονίκη, γενική γραμματέας της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας μας συμβουλεύει:

Εάν δεν είστε ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας ενός περιστατικού, πριν απευθυνθείτε στις Αρχές, ελέγχετε πάντα την εγκυρότητα των καταγγελιών που ακούσατε.

Ζητήστε βοήθεια από την τοπική φιλοζωική οργάνωση.

Όταν μιλάτε με τις Αρχές (αστυνομία, δήμο, Εισαγγελία, Κτηνιατρική Υπηρεσία κ.ά.), να είστε πάντα ψύχραιμοι, ακόμη και αν δεν σας αντιμετωπίζουν με τον τρόπο που θα θέλατε. Μην εκδηλώνετε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση -πιθανόν αυτή να φέρει αντίθετα αποτελέσματα- και εστιάζετε στα κρίσιμα σημεία χωρίς υπερβολικές λεπτομέρειες. Να ζητάτε πάντα τον αριθμό πρωτοκόλλου της καταγγελίας και αντίγραφο της κατάθεσης, ώστε να μπορείτε να ενημερώνεστε για την εξέλιξη.

Το κλειδί για μια σωστή καταγγελία ή μήνυση είναι η γνώση της νομοθεσίας (ν. 4235/2014,  4039/12 και 1197/81). Εκτυπώστε τα κρίσιμα χωρία και έχετέ τα μαζί σας.

Τα αδικήματα κατά των ζώων διώκονται αυτεπάγγελτα και οδηγούν σε σύλληψη του δράστη στο πλαίσιο του αυτοφώρου. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κάνετε μήνυση, παρά μόνο καταγγελία. Μόνο στην περίπτωση που είστε ιδιοκτήτης ζώου συντροφιάς που κακοποιήθηκε, καταθέτετε μήνυση εναντίον του δράστη.

Τα στοιχεία επικοινωνίας με τις αρμόδιες Αρχές και υπηρεσίες μπορείτε να τα βρείτε εύκολα μέσω του ∆ιαδικτύου και πενταψήφιων τηλεφωνικών αριθμών για τις πληροφορίες καταλόγου.

[Πηγή]

Περισσότερα