Άγχος αποχωρισμού: Συμπτώματα-αιτίες και αντιμετώπιση

Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σκύλοι, συνήθως όταν μένουν μόνοι τους στο σπίτι, είναι το άγχος αποχωρισμού. Μία ψυχοφθόρα συμπεριφορά που εκφράζεται από τον σκύλο, κατά τη διάρκεια της απουσίας μας. Πριν αποφασίσουμε να κλείσουμε την πόρτα του σπιτιού μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αφήνουμε πίσω ένα μικρό παιδί μόνο του και όχι έναν σκύλο. Ο σκύλος είναι και παραμένει μέχρι τα πιο βαθιά του γεράματα ένα μικρό παιδί με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο.

Τι γίνεται, λοιπόν, όταν ένα τέτοιο παιδί μένει πίσω μόνο του; Πώς αντιλαμβανόμαστε ότι ο σκύλος μας αγχώνεται;

Συμπτώματα:

• Όταν πλησιάζουμε προς την εξώπορτα ή πιάνουμε τα κλειδιά μας ή βάζουμε το μπουφάν μας ή τα παπούτσια μας ή ακόμη και το άρωμά μας, είναι κινήσεις που προδίδουν ότι ετοιμαζόμαστε να φύγουμε από το σπίτι. Λαμβάνοντας τα μηνύματα αυτά, ο σκύλος αρχίζει να αγχώνεται με αποτέλεσμα να χοροπηδάει, να κλαψουρίζει ή να πηγαινοέρχεται. Το ίδιο συμβαίνει και κατά την επιστροφή μας.
• Ο σκύλος είναι η σκιά μας˙ μας ακολουθεί όπου πηγαίνουμε και είναι συνεχώς δίπλα μας. Σα να είναι το “αυτοκόλλητο” μας (φαινόμενο “Velcro dog”).
• Επιστρέφοντας στο σπίτι, βλέπουμε τις ζημιές που έχει κάνει, όπως για παράδειγμα να έχει δαγκώσει ή καταστρέψει διάφορα αντικείμενα. Επίσης, μπορεί να έχει λερώσει κάπου ή ακόμα και να γαβγίζει ακατάπαυστα.
• Αρχίζει να τρέμει.
• Έχει σιελόρροια, ιδρωμένες πατούσες, λαχανιάζει.
• Ανορεξία.
• Προσπαθεί να σκάψει.

Αιτίες:

• Κληρονομικότητα.
• Όταν ήταν κουτάβι, αποχωρίστηκε τη μητέρα του νωρίτερα. Ο βεβιασμένος αποχωρισμός απαγορεύεται ρητά.
• Αν ήταν αδέσποτο ή ως «εμπόρευμα» σε ένα κλουβί σε Pet shop.
• Φόβοι μοναξιάς.
• Όταν ο σκύλος είναι συνηθισμένος να είναι μαζί μας όλη μέρα και ξαφνικά φύγουμε από το σπίτι και λείψουμε για πολλές ώρες.

Αφού παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά του σκύλου μας και διαπιστώσουμε ότι κάτι από τα παραπάνω συμβαίνει, τότε ο σκύλος έχει άγχος αποχωρισμού. Η απάντηση στα περισσότερα προβλήματα είναι η πρόληψη και μετά η αντιμετώπισή τους. Ας δούμε μερικά tips που θα σας βοηθήσουν καθοριστικά:

Πρόληψη:

• Μπαίνουμε και βγαίνουμε από το σπίτι σε μικρά χρονικά διαστήματα.
• Κάθε φορά που φεύγουμε ή επιστρέφουμε στο σπίτι, δεν ενθουσιάζουμε τον σκύλο λεκτικά ή με τα χέρια μας ή με κάποιου είδους παιχνίδι. Τον αγνοούμε, σαν να μην υπάρχει. Μόνο όταν ηρεμήσει,  του δίνουμε σημασία μιλώντας του και επιβραβεύοντάς τον λεκτικά, με ένα χάδι ή με μία λιχουδιά.
• Δουλεύουμε με Θετικό μόνο τρόπο την βασική υπακοή και τα όρια των εντολών.
• Εκπαιδεύουμε σωστά στο θέμα τουαλέτας του.
• Παρέχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη άσκηση προς αποφυγή ανίας του σκύλου. Η εκτόνωση του σκύλου είναι η βασική καθημερινή ανάγκη και έχει μεγάλη σημασία για την σωματική αλλά και ψυχική ηρεμία του.
• Εκπαιδεύουμε το σκύλο μας από νωρίς να μας αποχωρίζεται. Δεν τον ενθαρρύνουμε να είναι συνεχώς μαζί μας ή να κάνουμε τα πάντα όλοι μαζί. Ο σκύλος από την αρχή πρέπει να γνωρίζει ότι θα μένει μόνος του για κάποιο χρονικό διάστημα σε έναν συγκεκριμένο χώρο.
• Κάνουμε ότι πάμε να φύγουμε πιάνοντας τα κλειδιά, βάζοντας παπούτσια, μπουφάν ή και το άρωμά μας (μεμονωμένα ή και σε συνδυασμό) κάνουμε μια βόλτα μέσα στο σπίτι ή πηγαίνουμε προς την εξώπορτα. Δεν φεύγουμε, αλλά ξαναγυρνάμε πίσω τα βγάζουμε και καθόμαστε.
• “Δένουμε” τον σκύλο μας με κάποιο παιχνίδι του, έτσι ώστε να ασχολείται  με αυτό όσο το δυνατόν περισσότερο, κατά τη διάρκεια της απουσίας μας.
• Βγάζουμε τον σκύλο μας βόλτα. Μία βόλτα διάρκειας  30-45 λεπτών είναι αρκετά ικανοποιητική, εφόσον κάνουμε 2-3 βόλτες ημερησίως. Φυσικά όσο μεγαλύτερης διάρκειας είναι η βόλτα, τόσο το καλύτερο. Και μη ξεχνάτε: Οι βόλτες πρέπει να πραγματοποιούνται σε καθημερινή βάση και πάντα την ίδια ώρα. Οι σκύλοι λατρεύουν τη ρουτίνα και λειτουργούν σαν "ρολόγια".
• Μην μαλώνετε ή τιμωρείτε τον σκύλο σας για οποιονδήποτε λόγο.
• Μερικές φορές ένα μικρό αναμμένο φως (ιδιαίτερα το βράδυ) ή μία μουσική να ακούγεται χαμηλά, βοηθά πολύ τον σκύλο μας να νοιώθει αρκετά άνετα και να ηρεμεί.

[via]